نور و ظلمت وجود انسان

برای اینکه انسان خلق شود و به کمال برسد باید از ماده شکل بگیرد و در عالم ماده زندگی کند؛ چراکه این دنیا قواعدی دارد که در آن می‌توان راحت‌تر و سریع‌تر رشد کرده و به کمال رسید. هنگام شکل گرفتن انسان از عالم ماده، حالات و اموری در انسان به وجود می‌آید که باعث می‌شود انسان از نور الهی در حجاب رفته و در ظلمت قرار بگیرد به این امور حجابهای ظلمانی گفته می‌شود. حجاب‌های ظلمانی موانعی در وجود انسان هستند که نور الهی را پوشانده و انسان را در ظلمت قرار می‌دهند. این حجاب‌ها، فاصله میان انسان و خدا بوده و مانع ادراک خدا توسط انسان می‌شوند. حجاب‌های ظلمانی در نزول انسان به مراتب پایین شکل می‌گیرند و بخش پست و دنیایی وجود انسان هستند.

ابعاد وجود انسان

انسان موجودی است که از دو بُعد یا دو بخشِ جسم و روح تشکیل شده است و از ارتباط این دو با هم، بُعد سومی به وجود آمده است که عبارت است از ذهن. ذهن یا فکر، واسطه‌ای میان جسم و روح است و بخشی است که هم ویژگی‌های بخش مادی وجود انسان را دارد و هم خصوصیات بخش روحانی و معنوی را دارد. فکر و اندیشه، برزخ^[1] میان جسم و روح است.