خوبی کننده به انسان
امام سجاد (ع) میفرمایند: «اما حق کسی که برای تو کار خوبی انجام داده آن است که از او تشکر و سپاسگزاری کرده خوبیاش را فراموش نکنی و خوبیاش را منتشر نمایی و در حق او مخلصانه دعا کنی که اگر چنین کنی در ظاهر و پنهان شکرگزاری نمودهای و اگر میتوانی خوبی او را با خوبی جبران کن و چنانچه او فعلاً نیازمند کمک نیست متوجه و مراقب باش تا اگر مشکلی پیدا کرد فوراً برای رفع مشکلش اقدام نمایی.»[1]
ایشان در ارتباط با کسی که به انسان خوبی کرده اولین وظیفه را تشکر و سپاسگزاری بیان فرموده و به همین مقدار اکتفا نکرده و میفرمایند: خوبیاش را منتشر کن. چنانچه خوبی انسانها منتشر شود در واقع خوبی منتشر شده و مردم به خوبی تشویق میشوند. همان مقدار که غیبت و بیان بدی دیگران ضرر دارد و از آن نهی شده، بیان خوبی دیگران اثرات مثبت دارد.
در ادامه میفرمایند: در حق او مخلصانه دعا کن چرا که دعا در حق دیگران علاوه بر اینکه مشمول لطف الهی قرار میگیرد محبتی از او در دل دعا کننده ایجاد کرده و کار نیک او را همواره به یاد خواهد داشت. در قدمی بالاتر میفرمایند: خوبی او را با خوبی جبران کن یعنی اگر میتوانی در مقابل نیکی او کار خیری انجام دهی در هر زمینهای که باشد آن خوبی را انجام بده و اگر فعلاً نتوانستی به او خوبی کنی نیکی او را در خاطر داشته باش که هر وقت مشکلی برای او پیش آمد اگر توانستی آن مشکل را رفع کنی.
چنانچه مردم نسبت به هم اینگونه باشند همه به دنبال خیر و نیکی به هم خواهند بود و خوبی، همه جامعه را فرا میگیرد. از این کلام امام سجاد (ع) میتوان فهمید که دین اسلام به چه اندازه با لطف و رحمت به هر چیز نگاه کرده و حقوق مربوط به هر چیز را به طور دقیق در نظر گرفته است؛ به طوری که اگر تمام این امور رعایت شوند جامعه مؤمنین و مسلمانان در بهترین و امنترین وضعیت خود قرار خواهد گرفت.