چنانچه کارهای زیر یا امور مشابه انجام شود فرد در مقابل گناهان قوی شده و ترک آنها برای او راحتتر میشود.
١- شناخت ضررهای گناه: اگر انسان ضررهای گناهان را بشناسد دارای انگیزهای قویتر در ترک آنها میشود.
- ۰ نظر
- ۲۷ اسفند ۹۴ ، ۲۳:۴۲
چنانچه کارهای زیر یا امور مشابه انجام شود فرد در مقابل گناهان قوی شده و ترک آنها برای او راحتتر میشود.
١- شناخت ضررهای گناه: اگر انسان ضررهای گناهان را بشناسد دارای انگیزهای قویتر در ترک آنها میشود.
از بین رفتن ظلمت و ناپاکی، از بدن و اعمال شروع شده تا به قلب میرسد. پاک شدن اعمال که بخش ظاهر انسان است با ترک گناهان و انجام واجبات اتفاق میافتد. یعنی انسان در اولین قدم به سمت پاکی، باید همه گناهان را ترک کرده و همه واجباتی که به عهده اوست انجام دهد. این اعمال باید با قصد و نیت انجام فرمان خدا باشد.
برای اینکه انسان خلق شود و به کمال برسد باید از ماده شکل بگیرد و در عالم ماده زندگی کند؛ چراکه این دنیا قواعدی دارد که در آن میتوان راحتتر و سریعتر رشد کرده و به کمال رسید. هنگام شکل گرفتن انسان از عالم ماده، حالات و اموری در انسان به وجود میآید که باعث میشود انسان از نور الهی در حجاب رفته و در ظلمت قرار بگیرد به این امور حجابهای ظلمانی گفته میشود. حجابهای ظلمانی موانعی در وجود انسان هستند که نور الهی را پوشانده و انسان را در ظلمت قرار میدهند. این حجابها، فاصله میان انسان و خدا بوده و مانع ادراک خدا توسط انسان میشوند. حجابهای ظلمانی در نزول انسان به مراتب پایین شکل میگیرند و بخش پست و دنیایی وجود انسان هستند.
پس از بیداری و توبه، اولین اقدامی که فرد باید انجام دهد آن است که بداند وظیفه او در مقابل خدا چیست. با توجه به اینکه محرمات و گناهان، کارهایی هستند که به قدری برای انسان ضرر دارند که خداوند در انجام آنها برای انسان مجازات تعیین کرده و واجبات آنقدر برای انسان مفیدند که در انجام آنها پاداش قرار داده، وظیفه فرد پس از توبه، خودداری از گناهان و انجام واجبات الهی است. بنابراین اولین وظیفه انسان در زندگی معنویِ خود ترک گناهان و انجام واجبات است.
تقوی به معنی خود نگهداری است و تقوای الهی یعنی خودداری از آنچه خدا از آن راضی نیست. وقتی انسان خود را از اموری که نسبت به آنها تمایل دارد نگه میدارد، توانایی کنترل خود در او به وجود آمده و میتواند وجود خود را تحت کنترل درآورد. عیبهای فردِ با تقوی، با خودداری از اقتضائات آنها از بین میرود. بنابراین نتیجه تقوای الهی در امور اخلاقی از بین رفتن عیبها و رذایل اخلاقی انسان است و همان طور که بیان شد از بین رفتن رذایل اخلاق موجب تعالی و کمال انسان میشود.
انسان موجودی است الهی و روحانی که هنگام قرار گرفتن در این دنیا، دارای جنبه مادی و خاکی شده است. این دو بخش وجود انسان، به شکل خاصی با یکدیگر همراه شدهاند تا حقیقت انسان به همراه جنبه مادی او، مراتب کمال خود را طی کند. بنابراین ارتباط تنگاتنگی میان دو بخش روح و جسم انسان وجود دارد.
همه انسانها تلاش میکنند تا به لذت، زیبایی، شادی، آرامش، بزرگواری و اطمینان برسند. این امور اگر در وجود کسی اتفاق بیافتد احساس رضایت داشته و احساس میکند از زندگی خود بهره کافی را برده است. این امور وقتی در انسان اتفاق میافتد که درون و برون او دارای یک سری ویژگیها شود. خصوصیاتی که این امور را در انسان به وجود میآورند ویژگیهایی هستند که انسان را متعالی کرده و حقیقت انسان را به برتری میرساند و تعالی اخلاقی و معنوی در انسان به وجود میآورند.