استاد اخلاقی و تربیتی کسی است که علاوه بر اینکه روش زندگی متعالی را به انسان می‌آموزد، با انسان برای رسیدن به کمال، مرحله به مرحله کمک و همراهی می‌کنند.
جایگاه استاد اخلاقی و تربیتی برای کسانی که تحت تربیت او قرار می‌گیرد جایگاه بسیار حساسی است؛ چرا که انسان را در اصل زندگی تحت تأثیر خود قرار داده و می‌تواند انسان را سعادتمند یا بدبخت کند. بنابراین فرد باید بسیار دقت داشته باشد که چه کسی را به عنوان استاد اخلاقی و تربیتی خود انتخاب می‌کند.
عُجب به معنی خودبینی است و از آنجا که تمام عیبهای انسان از توجه به خودیت خود و عدم توجه به خدا سرچشمه می‌گیرند، سرسلسله و اصل همه عیب‌ها عُجب است. بنابراین سه رذیله حرص، تکبر و حسد از این رذیله سرچشمه می‌گیرند و از آنجا که این سه رذیله سرسلسله همه عیب‌ها هستند عجب، مادر و سرمنشأ تمام عیبهای وجود انسان است.
مطابق قوانین دین، ارتباط با دیگران و مؤمنین دارای مزایا و فضائل بسیاری است که اگر کسی با دیگران ارتباط برقرار نکند از آن فضائل بازمی‌ماند. مطابق قواعد دین، فعالیت‌های دینیِ اجتماعی دارای ثواب‌ها و فضائل و رشد زیادی هستند که بسیار قابل توجه بوده و حتی در بسیاری از موارد قابل مقایسه با اعمال فردی نیست.
کسانی که در معاشرت با دیگران و رفتار‌های اجتماعی، بهتر عمل می‌کنند باعث قضاوت‌‌های بهتری درباره خود می‌شوند، دوستان و ارتباطات بیشتری دارند و از این راه فرصت‌‌های اجتماعی و شغلی بهتری به دست میآورند. در مجموع می‌توان گفت افرادی که آداب معاشرت را رعایت می‌کنند، تصویر خوبی از خود نزد دیگران به وجود میآورند و در روابط کاری و زندگی اجتماعی موفق‌‌تر هستند.
زمانی انسان به آرامش می‌رسد که در ارتباط با چیزی قرار گیرد که با آن هماهنگ است و انسان با چیزی هماهنگ است که نسبت به آن محبت دارد. مثلاً وقتی کسی با یکی از دوستانش که نسبت به او محبت دارد ارتباط برقرار می‌کند احساس آرامش می‌کند. زمانی انسان به اطمینان می‌رسد که به ثبات و قدرت برسد. مثلاً وقتی کسی دوستی دارد که جایگاه اجتماعی قدرتمندی دارد و او را مورد حمایت قرار می‌دهد احساس اطمینان می‌کند. وقتی در انسان اطمینان به وجود آید احساس آرامش هم به او دست می‌دهد. بنابراین اطمینان و آرامش همراه هم هستند.
