شادی و نشاط داشتن

نشاط و شادمانی حالت مثبتی است که باعث انبساط و باز شدن انسان می‌شود. شادمانی و نشاط اتفاق درونی است و جایگاه آن در قلب انسان است اما برای به وجود آمدن آن عوامل بیرونی می‌توانند اثرگذار باشند.

محبت و مهربانی

مهربانی از مثبت رفتار کردن انسان با دیگران به خاطر محبتی که نسبت به آنها دارد سرچشمه می‌گیرد؛ بنابراین مهربانی یعنی رفتاری از روی محبت. مهربانی از خصوصیات اخلاقی رفتاریِ اجتماعی است و از آنجا که از محبت سرچشمه می‌گیرد از مبنایی‌ترین خصوصیات معاشرتی است. مهربان بودن از خصوصیات اخلاقی و مهربانی کردن رفتاری است که بر اثر مهربان بودن از انسان سرچشمه می‌گیرد. بنابراین مهربانی یعنی رفتار مثبت فردِ با محبت با دیگران.

سلام کردن

سلام کلامی است که با بیان آن، فرد سلام دهنده اعلام می‌کند که فرد مقابل او از طرف او در سلامت و آسایش است. سلام کردن از تواضع، خیرخواهی و محبت فرد و مثبت بودن او نسبت به دیگران سرچشمه می‌گیرد.^[1]

کلیات روش ارتباط با دیگران

ارتباط با دیگران به معنی با هم بودن، پیوند داشتن و در کنار هم بودن افراد با یکدیگر است. اصل اساسی در معاشرت، ارتباط افراد با یکدیگر است. چنانچه پیوندی میان افراد نباشد معاشرت هم بین آنها معنی ندارد. بنابراین با هم بودن و پیوند داشتن موضوعی مبنایی در معاشرت و روابط اجتماعی است.