برنامه عملی برای اخلاق و معنویت نوجوان

از مهم‌ترین اموری که هر انسان باید در خود به وجود آورد تا به انسانیت و تکامل معنوی برسد رشد اخلاقی و معنوی است. با توجه به دوره تحول نوجوان، بهترین زمانی که انسان می‌تواند به رشد اخلاقی و معنوی برسد دوره نوجوانی است؛ چراکه شخصیت او در حال شکل‌گیری بوده و هنوز شاکله شخصیتی او سفت نشده است. چنانچه این موضوع مورد توجه قرار نگیرد نوجوان به رشد انسانی خود نرسیده و حتی گاه کار به جایی می‌رسد که والدینِ خود را از داشتن چنین فرزندی پشیمان می‌کند.

بُعد معنوی در باطن انسان شکل می‌گیرد و اخلاقیات، محبت‌های الهی و تمام امور مرتبط با خدا، ائمه (ع) و نورانیت قلبیِ انسان را شامل می‌شود. از آنجا که انسانیت انسان با این موضوع اتفاق می‌افتد و بدون پرداختن به معنویت، انسان محدود به ماده شده و از لذت‌ها، آرامش و کمالات معنوی نمی‌تواند بهره ببرد، والدین و مربیان برای این بخش از وجود نوجوان باید برنامه داشته باشند تا سلامت، آرامش و کمال انسانی در او اتفاق بیافتد.

در حالی که نوجوان آموزش‌های لازم را برای شناخت صحیح زندگی معنوی خود به دست می‌آورد والدین و مربیان باید در این زمینه برنامه‌هایی داشته باشند تا نوجوان با اقدام به آنها به رشد و تعالی معنوی برسد. والدین و مربیان می‌توانند برنامه معنوی نوجوان را از اساتید اخلاق و اساتیدی که در این خصوص مهارت پیدا کرده و اهل علم هستند دریافت کنند.

والدین و مربیان باید مطابق آنچه در بخش «رشد معنوی و اخلاقی نوجوان» بیان شد اقدام به تربیت معنوی نوجوان نمایند. علاوه بر این می‌توانند از «برنامه اعمال روزانه» برای رشد معنوی و اخلاقی نوجوان استفاده کنند. بخش مهمی از اخلاق و معنویت، در عمل به این برنامه‌ها به دست می‌آید. برنامه‌های معنوی تنظیم شده در این فرم‌ها که در ضمیمه شماره ٤ آورده شده با ترتیب، زمان‌بندی و قواعدی مشخص، اقدامات معنوی را به نوجوان ارائه می‌کند تا طی انجام آنها و تکمیل فرم‌ها، به مرور زمان نوجوان را در زمینه معنوی و شخصیتی به رشد برساند.

وقتی نوجوان به انجام این برنامه‌ها اهمیت داده و نشان داد که با دقت و توجه، پیگیر اینگونه امور است می‌توان تعالی معنوی او را با کمک و راهنمایی اساتید فن، همچنین با استفاده از وبلاگ «انسان الهی» ادامه داد. در وبلاگ «انسان الهی» برنامه معنوی در قدم‌های چهارده‌گانه تنظیم شده است.

والدین و مربیان می‌توانند برای نوجوانانی که استعداد ویژه‌ای در زمینه‌های معنوی دارند، برنامه‌های خاص‌تری داشته باشند و با کمک اساتید این موضوع نوجوان را در زمینه معنوی رشد بیشتری دهند. والدین و مربیان در ارائه برنامه‌های خاص‌تر باید ظرفیت نوجوان را در نظر گرفته و او را آزرده و منزجر نکنند.