اولین قدم در ارتباط دوستانه با نوجوان همکلامی با اوست. والدین باید مانند یک دوست با فرزند خود هم‌کلام شوند. ارتباط کلامی مقدمه ارتباط عاطفی است و نوجوان به شدت به آن نیاز دارد. گفت‌وگو، یکی از مهم‌ترین راههای داشتن یک رابطه خوب در خانواده است.
انسان الهی
در اخلاق عملی و روش‌‌های کاربردی جهت خروج انسان از ظلمت و رسیدن به نور
بایگانی
- تیر ۱۴۰۲ (۴۳)
- خرداد ۱۴۰۲ (۹۵)
- اسفند ۱۳۹۴ (۱۲)
آخرین مطالب
-
۰۲/۰۴/۱۰حسد
-
۰۲/۰۴/۱۰تکبر
-
۰۲/۰۴/۱۰تواضع
-
۰۲/۰۴/۰۴غیرت
-
۰۲/۰۴/۰۴صبر
-
۰۲/۰۴/۰۴آرامش و طمأنینه
-
۰۲/۰۴/۰۴امر به معروف و نهی از منکر
-
۰۲/۰۴/۰۴تشییع جنازه و تسلی به مصیبت دیدگان
پربیننده ترین مطالب
-
۹۴/۱۲/۲۸پنج عمل نورانی کننده انسان
-
۰۲/۰۳/۲۲ارتباط صحیح برادر و خواهر با یکدیگر
-
۹۴/۱۲/۲۷روش ترک گناهان و انجام واجبات
-
۹۴/۱۲/۲۷نور و ظلمت وجود انسان
-
۹۴/۱۲/۲۷روش ترک گناهان دشوار
با توجه به تحولی که در نوجوان اتفاق می‌افتد یکی از مهم‌ترین اموری که والدین باید به آن بپردازند موضوع استعدادیابی نوجوان است. شناسایی استعدادهای نوجوان باعث می‌شود والدین بدانند نوجوان در چه زمینه‌هایی استعداد قوی‌تری دارد تا با پرداختن به آن زمینه‌ها موفقیت بیشتری برای او ایجاد کنند. علاوه بر این، نقاط ضعف نوجوان باید شناسایی شود تا برای مسیر زندگی او و برنامهریزی علمی و معنوی او به درستی تصمیم‌گیری شود.
از مهم‌ترین اموری که هر انسان باید در خود به وجود آورد تا به انسانیت و تکامل معنوی برسد رشد اخلاقی و معنوی است. با توجه به دوره تحول نوجوان، بهترین زمانی که انسان می‌تواند به رشد اخلاقی و معنوی برسد دوره نوجوانی است؛ چراکه شخصیت او در حال شکل‌گیری بوده و هنوز شاکله شخصیتی او سفت نشده است. چنانچه این موضوع مورد توجه قرار نگیرد نوجوان به رشد انسانی خود نرسیده و حتی گاه کار به جایی می‌رسد که والدینِ خود را از داشتن چنین فرزندی پشیمان می‌کند.
از مهم‌ترین موضوعاتی که نوجوان باید تربیت شود و راهکارهای صحیح آن را بیاموزد و به آن عمل کند رفتارهای فردی است. رفتارهای فردی تمام فعالیت‌هایی است که انسان به شخصه با آنها در ارتباط است و در موضوعات مختلف انجام می‌دهد.
نوجوان در فاصله حدود شش سال به تدریج از کودکی خارج شده و به جوانی می‌رسد. در اوایل این دوره، جنبه کودکی بر جوانی غلبه دارد و به مرور زمان جنبه جوانی بر کودکی غلبه پیدا می‌کند. در این مدت، نوجوان از ناپختگی‌ها و ضعف‌های دوره کودکی خارج شده و به پختگی، توانایی و استقلال جوانی می‌رسد.
رعایت امور اخلاقی و معنوی باعث خیر و سعادت دنیا و آخرت انسان شده و در او عزت و شادی ایجاد می‌کند که با هیچ لذت مادی قابل مقایسه نیستند؛ در میان مردم، بزرگ و عزیز شده و در این دنیا و پس از مرگ از او به نیکی یاد می‌کنند؛ اما رعایت نکردن اخلاق باعث ذلت و تحقیر انسان شده و رابطه انسان را با اصل خود که خداست از بین برده و در میان مردم کوچک و بی‌ارزش می‌شود و بد‌تر اینکه در آخرت با مشکلات و گرفتاری‌های بزرگی مواجه می‌شود.
١- رسول خدا (ص) فرمودند: فَضْلُ الشّابِّ اْلعابِدِ الَّذی تَعَبَّدَ فِی صَباهُ عَلَی الشَّیخِ الَّذی تَعَبَّدَ بَعْدَ ما کبُرَتْ سِنُّهُ کَفَضْلِ اْلمُرْسَلینَ عَلی سائِرِ النّاسِ.[1]
برتری جوانی که در جوانی خدا را عبادت می‌کند بر پیری که پس از پیر شدن به عبادت می‌پردازد، مانند برتری پیامبران الهی نسبت به دیگران است.