امر به معروف و نهی از منکر به معنی درخواست انجام کار درست یا انجام ندادن کار غلط از کسی است که کار درست را ترک کرده یا کار غلط را انجام می‌دهد. درخواست انجام کار نیک و درخواست انجام ندادن کار بد از دیگران باعث زندگی بهتر و محکم شدن پایه‌های دین‌داری در میان مردم می‌شود؛ بنابراین امر به معروف و نهی از منکر ارزش و اهمیت فوق‌العاده‌ای نسبت به دیگر دستورات دینی دارد.
خوب حرف زدن از خصوصیات رفتاری اجتماعی است که از مهربانی و خیرخواهی انسان سرچشمه می‌گیرد. همه انسان‌ها با یکدیگر حرف می‌زنند اما همه آنها با هم خوب حرف نمی‌زنند؛ بلکه کم هستند کسانی که روی خود کار کرده‌اند تا همیشه خوب حرف زده و هیچ‌گاه حرف بدی نزنند یا بد حرف نزنند.
بخشیدن و گذشت از خطای دیگران از خصوصیات اخلاقی و رفتاری است و به معنی نادیده گرفتن خطای کسی که به او ضرری رسانده یا باعث آزار او شده است می‌باشد. گذشت و بخشش، از مهربانی، از خود گذشتگی و خیرخواهی نسبت به دیگران سرچشمه می‌گیرد.
عزت، قوی بودن و استحکامی درونی است که باعث استواری انسان در برابر مشکلات و امور مختلف می‌شود. کلمه عزت در اصل از عزاز (بر وزن اساس) به معنی زمین محکم و نفوذ ناپذیر گرفته شده است.
خدمت به دیگران رفتار خیرخواهانه‌ای است که طی آن، فرد کار مثبتی را برای دیگران انجام می‌دهد. کار مثبت می‌تواند رفع نیاز و مشکلات آنها یا هر خدمت دیگری باشد. بنابراین خدمت به دیگران از خیرخواهی و مهربانی انسان سرچشمه می‌گیرد که آنها نیز از محبت، مثبت بودن و معرفت سرچشمه گرفته و با عزم و اراده به دیگران خدمت می‌کند.
مهمان نوازی از خصوصیات رفتاری است و به معنی پذیرفتن و خدمت به کسی که خود را در حیطه انسان قرار داده است می‌باشد. مهمان نوازی از مهربانی، از خود گذشتگی و خیرخواهی انسان سرچشمه می‌گیرد و در احادیث از کرامت‌های اخلاق شمرده شده است؛ چرا که کسی که میهمان نوازی می‌کند نوعی از خود گذشتگی و فداکاری کرده است و آنچه را می‌تواند برای خود استفاده کند در اختیار دیگری قرار می‌دهد.
نشاط و شادمانی حالت مثبتی است که باعث انبساط و باز شدن انسان می‌شود. شادمانی و نشاط اتفاق درونی است و جایگاه آن در قلب انسان است اما برای به وجود آمدن آن عوامل بیرونی می‌توانند اثرگذار باشند.
خوش اخلاقی به معنی داشتن اخلاقی خوب و مثبت در رفتار با دیگران است. خوش اخلاقی از خصوصیات اخلاقی است که اگر کسی آن را داشته باشد با دیگران مثبت رفتار کرده و از او خوش برخوردی، خوش رفتاری، خوش رویی و تمام رفتار‌های مثبت دیده می‌شود.
مهربانی از مثبت رفتار کردن انسان با دیگران به خاطر محبتی که نسبت به آنها دارد سرچشمه می‌گیرد؛ بنابراین مهربانی یعنی رفتاری از روی محبت. مهربانی از خصوصیات اخلاقی رفتاریِ اجتماعی است و از آنجا که از محبت سرچشمه می‌گیرد از مبنایی‌ترین خصوصیات معاشرتی است. مهربان بودن از خصوصیات اخلاقی و مهربانی کردن رفتاری است که بر اثر مهربان بودن از انسان سرچشمه می‌گیرد. بنابراین مهربانی یعنی رفتار مثبت فردِ با محبت با دیگران.
همسایه کسی است که در مجاورت انسان قرار گرفته و به خاطر نزدیکی مکانی اصطلاحاً هر دو زیر یک سایه قرار گرفته‌اند. همسایگان با توجه به ارتباط نزدیکی که با هم دارند بر هم بسیار اثرگذار بوده و می‌توانند باعث خوب یا بد زندگی کردن همدیگر شوند. بنابراین در مفاهیم دینی به جایگاه همسایه بسیار اهمیت داده شده و توجه خاصی به آنها شده است.
کسانی که در معاشرت با دیگران و رفتار‌های اجتماعی، بهتر عمل می‌کنند باعث قضاوت‌‌های بهتری درباره خود می‌شوند، دوستان و ارتباطات بیشتری دارند و از این راه فرصت‌‌های اجتماعی و شغلی بهتری به دست میآورند. در مجموع می‌توان گفت افرادی که آداب معاشرت را رعایت می‌کنند، تصویر خوبی از خود نزد دیگران به وجود میآورند و در روابط کاری و زندگی اجتماعی موفق‌‌تر هستند.
