هدیه دادن از رفتارهای نیک بوده و از سنتهای حسنهای است که باعث گرمی و محبت میان دوستان و خویشاوندان میشود. هدیه دادن از مهربانی و خیرخواهی نسبت به دیگران سرچشمه میگیرد.
- ۰ نظر
- ۰۲ تیر ۰۲ ، ۱۰:۱۸
هدیه دادن از رفتارهای نیک بوده و از سنتهای حسنهای است که باعث گرمی و محبت میان دوستان و خویشاوندان میشود. هدیه دادن از مهربانی و خیرخواهی نسبت به دیگران سرچشمه میگیرد.
قدردانی از خصوصیات اخلاقی و تشکر کردن از خصوصیات رفتاری انسان است. قدردانی و تشکر به معنی دانستن قدر و منزلت چیزی که به فرد تعلق گرفته و برخورد مثبت در مقابل خیر رساندن دیگران است. قدردانی مقدمه تشکر است و تشکر کردن نتیجه قدر دانستن است. قدردانی و تشکر از معرفت، مهربانی، تواضع و بزرگواری سرچشمه میگیرند.
عدالت از خصوصیات اخلاقی و رفتاری است که از معرفت داشتن، محبت و از خود گذشتگی سرچشمه میگیرد و به معنی قرار دادن هر چیز در جایی که شایستگی آن را دارد است. جای شایسته هر چیز با شناخت موقعیت، شایستگیهای آن و شرایطی که دارد معلوم میشود.
اصلاح میان مردم از خصوصیات رفتاری اجتماعی است که با عبارت اصلاح ذاتالبین در روایات بیان میشود. این عبارت از سه کلمه تشکیل شده است؛ «اصلاح» از ماده صلح و نقطه مقابل فساد و تباهی است و به معنی از بین بردن نفرت و کینه در میان مردم است.
نیکوکاری و خیرخواهی از خصوصیات اخلاقی رفتاریِ اجتماعی است و عبارت است از تمایل به رساندن خیر و نیکی و هر امر مثبتی به دیگران. امور خیر و مثبت اموری هستند که به نفع دیگران است و آنها از آن امور بهره میبرند.
خدمت به دیگران رفتار خیرخواهانهای است که طی آن، فرد کار مثبتی را برای دیگران انجام میدهد. کار مثبت میتواند رفع نیاز و مشکلات آنها یا هر خدمت دیگری باشد. بنابراین خدمت به دیگران از خیرخواهی و مهربانی انسان سرچشمه میگیرد که آنها نیز از محبت، مثبت بودن و معرفت سرچشمه گرفته و با عزم و اراده به دیگران خدمت میکند.
احترام به دیگران به معنی حرمت نگه داشتن و رعایت حریم دیگران است. لازمه احترام گذاشتن به دیگران شناخت حریم و جایگاه آنهاست. بنابراین احترام به هر فرد با توجه به شرایط و موقعیت او نسبت به فرد دیگر متفاوت است. مثلاً احترام به مادر با احترام به دوست تفاوت دارد چرا که جایگاه مادر با جایگاه دوست برای انسان فرق میکند.
روبوسی رفتاری است که با انجام آن، فرد به طرف مقابل ابراز دوستی و محبت میکند. روبوسی حالات و شرایط مختلفی دارد که مؤمنین باید در انجام آن دقت داشته باشند. روبوسی مانند دست بر گردن هم انداختن از مهربانی، محبت و مثبت بودن فرد سرچشمه میگیرد.
دست بر گردن هم انداختن یا معانقه کردن، رفتاری است که با انجام آن، فرد به طرف مقابل خود ابراز دوستی و محبت میکند. دست بر گردن هم انداختن از مهربانی، محبت و مثبت بودن سرچشمه میگیرد.
دست دادن یا مصافحه، رفتاری است که با انجام آن انسان به طرف مقابل خود ابراز دوستی و محبت کرده و باعث ایجاد مهر و محبت میان آنها میشود. دست دادن از مهربانی، محبت و مثبت بودن فرد سرچشمه میگیرد.
یکی از مهمترین موضوعاتی که هر انسان باید به طور صحیح در زندگی خود عمل کند ارتباطات اجتماعی است. با توجه به اینکه زندگی این دنیا به شکلی است که انسان باید با دیگران ارتباط داشته باشد تا مراحل موفقیت و تعالی را سپری کند یادگیری و اقدام به ارتباط صحیح با دیگران نقش بسیار مهمی در رشد و کمال او دارد.
نوجوان در فاصله حدود شش سال به تدریج از کودکی خارج شده و به جوانی میرسد. در اوایل این دوره، جنبه کودکی بر جوانی غلبه دارد و به مرور زمان جنبه جوانی بر کودکی غلبه پیدا میکند. در این مدت، نوجوان از ناپختگیها و ضعفهای دوره کودکی خارج شده و به پختگی، توانایی و استقلال جوانی میرسد.
ارتباط با دیگران به معنی با هم بودن، پیوند داشتن و در کنار هم بودن افراد با یکدیگر است. اصل اساسی در معاشرت، ارتباط افراد با یکدیگر است. چنانچه پیوندی میان افراد نباشد معاشرت هم بین آنها معنی ندارد. بنابراین با هم بودن و پیوند داشتن موضوعی مبنایی در معاشرت و روابط اجتماعی است.
کسانی که بر اساس دین خود با یکدیگر دوستی میکنند و برادران دینی هستند، از آنجا که در دوستی خود خدا را در نظر گرفتهاند جزو دوستی کنندگان برای خدا هستند. در این میان هرچقدر دوستی مؤمنین و برادران دینی بیشتر برای خدا باشد دوستیشان ارزشمندتر است و هرچه به خاطر خواستههای شخصی خودشان باشد از ارزش الهی آن کم میشود.
پس از اینکه انسان دانست «اهمیت دوستی را و اینکه دوستان خوب و بد» چه کسانی هستند، باید بداند با آنها چگونه رفتار کند. خوب دوستی کردن از کمالات انسان است و ریشه در از خود گذشتگی که از کرائم اخلاق و بزرگترین فضیلت اخلاقی است دارد. امام علی (ع) میفرمایند: «برترین جوانمردی خوب برادری کردن است. »[1]