غیرت

غیرت از خصوصیات اخلاقی انسان است که به معنی حالتی است که با وجود آن، انسان آنچه را که مربوط به خود می‌داند حفظ می‌کند و با غیرت بودن به معنی تلاش در جهت نگهداری آنچه مربوط به خود است.

مهارت گوش دادن به حرف دیگران

گوش دادن به سخن دیگران یکی از رفتار‌های صحیح اجتماعی است که از محبت و مهربانی انسان سرچشمه می‌گیرد. کسی که با صبر و حوصله سخن دیگران را گوش می‌کند و به کلام آنها اهمیت می‌دهد باعث مهر و عطوفت میان خود و دیگران می‌شود.

غیبت و تهمت

غیبت و تهمت از خصوصیات منفی رفتاری است. غیبت یعنی بیان عیب‌های کسی به دیگری در نبود او. در صورتی که عیبی به دروغ به کسی نسبت داده شود و پشت سر او گفته شود تهمت است.

خوش‌گمانی و بدگمانی

بدگمانی یا سوءظن از خصوصیات اخلاقی منفی است و انسان بر اثر سوءظن به رفتار غلط گرفتار می‌شود. بدگمانی و سوءظن از منفی بودن انسان سرچشمه می‌گیرد؛ چرا که‌ هر انسان، عالم را از زاویه وجود خود نگاه می‌کند؛ بنابراین این ویژگی در مقابل خصوصیت بسیار مهم مثبت بودن است.

عیب‌جویی و تجسس

عیب‌جویی و تجسس از عیوب رفتاری و اخلاقی است و به معنی پی‌جویی و تلاش در جهت آگاه شدن از عیوب و نواقصی است که از چشم دیگران پوشیده است. عیب‌جویی یعنی جستجو کردن عیب‌های دیگران و تجسس یعنی جستجو کردن اموری از دیگران که نمی‌خواهند افراد دیگر آنها را بدانند.

رازداری و عیب‌پوشی

رازداری و عیب‌پوشی یکی از خصوصیات اخلاقی رفتاری است که از مهربانی و خیرخواهی انسان نسبت به دیگران سرچشمه می‌گیرد. رازداری یا پوشاندن اسرار دیگران یکی از خصلت‌های الهی است چرا که‌ خداوند هم ستار است. عیب‌پوشی نیز از ویژگی‌های خداست چرا که‌ خداوند ستار العیوب است.

انصاف دادن

انصاف داشتن از خصوصیات اخلاقی است که به معنی قضاوت در مورد دیگران با در نظر گرفتن تمام جوانب آن موضوع و شرایط فرد که برای او اتفاق افتاده است می‌باشد. انصاف داشتن از معرفت و عادل بودن سرچشمه می‌گیرد. انصاف دادن رفتاری است که فردِ با انصاف با توجه به موضوعی که در آن انصاف می‌دهد از خود نشان می‌دهد.

مدارا و سازگاری

مدارا کردن با مردم از خصوصیات رفتاری است که به معنی هنگام به وجود آمدن مسائلی که خوشایند انسان نیست به نرمی و آرامش با مردم رفتار کردن و کنار آمدن با آنهاست. مدارا کردن با مردم از اصول و ارکان اصلی ارتباط صحیح با مردم است. زمانی انسان می‌تواند با دیگران مدارا کند که معرفتی نسبت به آنها داشته باشد که شرایط آنها را در نظر بگیرد و زمانی فرد می‌تواند مدارا کند که انصاف داشته باشد.

ایثار و فداکاری

ایثار یکی از خصوصیات اخلاقی است که موجب می‌شود فرد از حق خود گذشته و آن را در خدمت دیگران قرار دهد در حالی که خودش به آن نیاز یا میل دارد؛ بنابراین ایثار به معنی گذشتن از چیزی است که خود فرد آن را می‌خواهد و دادن آن به دیگری. ایثار بر اثرِ دیگران را بر خود مقدم داشتن به وجود می‌آید.

هدیه دادن

هدیه دادن از رفتار‌های نیک بوده و از سنت‌های حسنه‌ای است که باعث گرمی و محبت میان دوستان و خویشاوندان می‌شود. هدیه دادن از مهربانی و خیرخواهی نسبت به دیگران سرچشمه می‌گیرد.

تشکر و قدردانی

قدردانی از خصوصیات اخلاقی و تشکر کردن از خصوصیات رفتاری انسان است. قدردانی و تشکر به معنی دانستن قدر و منزلت چیزی که به فرد تعلق گرفته و برخورد مثبت در مقابل خیر رساندن دیگران است. قدردانی مقدمه تشکر است و تشکر کردن نتیجه قدر دانستن است. قدردانی و تشکر از معرفت، مهربانی، تواضع و بزرگواری سرچشمه می‌گیرند.

مهمان نوازی

مهمان نوازی از خصوصیات رفتاری است و به معنی پذیرفتن و خدمت به کسی که خود را در حیطه انسان قرار داده است می‌باشد. مهمان نوازی از مهربانی، از خود گذشتگی و خیرخواهی انسان سرچشمه می‌گیرد و در احادیث از کرامت‌های اخلاق شمرده شده است؛ چرا که‌ کسی که میهمان نوازی می‌کند نوعی از خود گذشتگی و فداکاری کرده است و آنچه را می‌تواند برای خود استفاده کند در اختیار دیگری قرار می‌دهد.

خوش ‌اخلاقی

خوش ‌اخلاقی به معنی داشتن اخلاقی خوب و مثبت در رفتار با دیگران است. خوش ‌اخلاقی از خصوصیات اخلاقی است که اگر کسی آن را داشته باشد با دیگران مثبت رفتار کرده و از او خوش برخوردی، خوش رفتاری، خوش رویی و تمام رفتار‌های مثبت دیده می‌شود.

برنامه عملی برای تربیت رفتارهای اجتماعی نوجوان

یکی از مهم‌ترین موضوعاتی که هر انسان باید به طور صحیح در زندگی خود عمل کند ارتباطات اجتماعی است. با توجه به اینکه زندگی این دنیا به شکلی است که انسان باید با دیگران ارتباط داشته باشد تا مراحل موفقیت و تعالی را سپری کند یادگیری و اقدام به ارتباط صحیح با دیگران نقش بسیار مهمی در رشد و کمال او دارد.

خویشاوندان و روش ارتباط با آنها

خویشاوندان کسانی هستند که به صورت نَسَبی یا سَبَبی با انسان ارتباط دارند. خویشاوندان نَسَبی فامیل‌های خونی انسان هستند که از وحدت خون و رحم یا به عبارتی دیگر از تولد یکی از دیگری به وجود می‌آیند (مانند پدر و فرزند) یا دو نفری که از یک منشأ متولد شده باشند. (مانند خواهر و برادر) خویشاوندان سَبَبی فامیل‌هایی هستند که از ازدواج به وجود می‌آیند. (مانند همسر و خویشان او)